مقام های انجمن - شرح وظایف هر پست 
هوادارن فوتبال به فلسفه ماکیاولیستی اهمیت می دهند یا طرفدار سبک ناپلئونی هستند. در فلسفه نخست به بازی دفاعی و نتیجه اهمیت داده می شود اما در مدرسه دوم به فوتبال زیبا و هجومی. کدام یک از این دو مدرسه موفق هستند؟ مربیان کدام یک از این دو فلسفه بیشتر موفق می شوند و جام های بیشتری به دست می آوردند. درگزارشی می خواهیم به این سوالات پاسخ دهیم و این دو سبک را با استناد به کارنامه مربیان طرفدار آنها بررسی کنیم.
فوتبال زیبا، این کلمه ای است که کسانیکه فوتبال را دوست دارند اما طرفدار تیم خاصی نیستند از شنیدن آن لذت می برند. آنها به فوتبال به عنوان یک سرگرمی نگاه می کنند و مهم نیست که چه تیمی در آن به پیروزی می رسد تنها می خواهند از بازیی که به تماشای آن نشته اند لذت ببرند. فوتبال زیبا مخصوص تیم های است که به دنبال دفاع کردن و خراب کردن بازی حریف نیستند آنها بی محابا حمله می کنند چرا که به دنبال پیروزی هستند و می خواهند گل های زیادی را به ثمر رسانند. البته بعضی از تیم ها هم هستند که می دانند در دیدار برابر حریف به پیروزی نمی رسند اما بازهم فوتبالی را که خود دوست دارند به نمایش می گذارند و از فلسفه خود عقب نمی نشینند.
هر مربی سبک و فلسفه خاص خود را دارد. بعضی مربیان سیستم ماکیاولیستی را در دستور کار خود قرار می دهند یعنی هدف وسیله را توجیه می کند. به عبارت دیگر این مربیان به بازی زیبا کاری ندارند چرا که در نهایت این نتیجه است که برای آنها اهمیت دارد و در اذهان می ماند اما در طرف عکس هم مربیانی هستند که به فوتبال زیبا اهمیت می دهند و به سبک ناپلئونی یعنی(حمله بهترین وسیله برای دفاع) پایبند هستند. چنین مربیانی به دنبال فوتبال زیبا هستند و تیم خود را هجومی به میدان می فرستند البته این بدین معنا نیست که آنها به دنبال نتیجه نیستند بلکه بیش از نتیجه به دنبال تاکید بر اندیشه خود و به نمایش گذاشتن فوتبال زیبا و هجومی هستند.
می خواهیم در گزارشی این دو سبک را مورد بررسی و مداقه قرار دهیم. در گام نخست به مربیانی که به فوتبال هجومی شهره هستند اشاره ای می کنیم:
1 – پپ گواردیولا
گواردیولا هر چند مربی جوانی است اما پرافتخار و با کارنامه ای درخشان. او در نخستین تجربه مربیگری خود در بارسلونا توانست عنوان های زیادی به دست آورد و به عنوان پرافتخارترین سرمربی تاریخ این باشگاه انتخاب شود. او زننده کننده سبک بازی تیکی تاکا بود و توانست با آبی-اناریها 14 جام به دست آورد. تیم گواردیولا بازی هجومی را در دستور کار خود قرار می داد و اصلا به دنبال خراب کردن بازی حریف با دفاع متمرکز و چند لایه نبود. بسیاری معتقدند که بارسلونا گواردیولا بهترین تیم تاریخ فوتبال جهان بوده است. گواردیولا الان هدایت بایرن مونیخ را برعهده دارد. او در این تیم هم فلسفه خود را فراموش نکرده است و به دنبال فوتبال زیبا است . گواردیولا بهترین مثال برای مربیانی است که به فوتبال زیبا و هجومی پایبند هستند و می توان او را نماد بارز فلسفه ناپلئونی در فوتبال دانست.
2-يوپ هاينكس
سرمربی سابق بایرن مونیخ که تیم او به غایت هجومی و زیبا بازی می کرد. او توانست با بایرن مونیخ سه گانه فوتبال اروپا و آلمان را به دست آورد. تیم هاینکس در سال 2012 بازیهای هجومی و بسیار زیبایی را به نمایش می گذاشت و همه از دیدن بازی بایرن مونیخ لذت می بردند. هاینکس توانست در دوران مربیگری خود 12 جام به دست آورد. او مربی بسیار محبوبی بود و اصلا اهل جنجال رسانه ای نبود.
3-مانوئل پیگرینی
مربی از فوتبال زیبای شیلی. این کشور آمریکا جنوبی به فوتبال هجومی و زیبا شهر است و طبیعی است که مربیان این کشور هم چنین رویه ای را در دستور کار خود قرار دهند. او هدایت تیم های مختلفی از جمله رئال مادرید، ویارئال و مالاگا را برعهده گرفته است و توانسته تا الان 7 جام به دست آورد. پیگرینی الان هدایت منچستر سیتی را برعهده دارد و توانست با ایت تیم فصل قبل قهرمانی در لیگ برتر انگلیس را به دست آورد.
4-لوئیس فان خال
مربی از مدرسه هلند که بسیاری از ستاره ها را به فوتبال جهان معرفی کرد. فان خال هم از علاقمندان به سبک ناپلئونی است و بیش از آنکه به کارهای دفاعی فکر کند به دنبال حمله و لذت بردن از فوتبال است. او در تیم های بزرگی چون آژاکس، بارسلونا، بایرن مونیخ و تیم ملی فوتبال هلند مربیگری کرده است. تیم های لوئیس فان خال بازی هجومی را در دستور کار خود قرار می دهند و هر تماشاگری از دیدن فوتبال تیم های فان خال لذت می برد. او توانسته در دوران مربیگری خود 20 جام مختلف را به دست آورد. فان خال الان هدایت شیاطین سرخ را برعهده دارد و امیدوار است که این تیم را به روزهای اوج برگرداند.
5-زدنیک زمان
سه سال پیش باشگاه رم زمان را به عنوان سرمربی جدید خود انتخاب کرد چرا که امیدوار بود با این مربی چکوسلواکی به روزهای اوج خود برگردد. زمان به بازی هجومی علاقه زیادی داشت و هر چند ابزار لازم را در اختیار نداشت اما باز به فلسفه خود پایبند بود. او در تیم های چون رم و کالیاری مربیگری کرده است و به سیستم عجیب و جنون آمیز 2-0-8 معتقد بود. این مربی چکوسلواکی هر چند هیچ جامی را تا الان به دست نیاورده است اما به خاطر فوتبال زیبایی که تیم های او به نمایش می گذارند در فوتبال ایتالیا چهره ای شناخته شده و دوست داشتنی است.
تعداد جام های که مربیان این مدرسه به دست آوردند به عدد 57 می رسد.
اما مربیان مدرسه دفاعی یعنی آنهایی که به نتیجه بیشتر از فوتبال هجومی اهمیت می دهند:
1-فابیو کاپلو
مربی از فلسفه ایتالیا. فوتبال ایتالیا بر پایه دفاع قوی و مستحکم استوار است. تیم های ایتالیایی بیش از آنکه به کارهای هجومی علاقه نشان دهند به دنبال تقویت خود در دفاع هستند به همین خاطر است که همواره بهترین مدافعان جهان از این کشور هستند. فابیو کاناوارو مدافعی بود که توانست به عنوان بهترین بازیکن جهان در سال 2006 انتخاب شود و یا کسی نیست که مدافعی چون پائولو مالدینی را فراموش کند. طبیعی است که فابیو کاپلو هم به بازی دفاعی بیش از فوتبال زیبا علاقمند باشد چرا که او هم از مدرسه فوتبال ایتالیا است.
او در تیم های چون یوونتوس، رئال مادرید و تیم ملی فوتبال انگلیس مربیگری کرده است. او توانست با رئال مادرید قهرمانی در رقابت های لیگا را تجربه کند با این حال سران رئال او را از کار برکنار کردند چرا که تیم کاپلو فوتبال زیبا و هجومی را ارائه نمی داد و این باعث شده بود تا تماشاگران از دیدن رئال دفاعی کسل شوند. این مربی ایتالیایی توانسته 16 قهرمانی را به دست آورد و الان هدایت تیم ملی فوتبال روسیه را برعهده دارد.
2-ژوزه مورینیو
نماد بارز فلسفه ماکیاولیستی در فوتبال است. یک مربی به غایت نتیجه گرا که این توانایی را دارد که هر تیم هجومی را متوقف کند. او توانست با همین فلسفه دفاعی خود اینتر را در سال 2010 قهرمان لیگ قهرمانان اروپا کند و بارسلونا پپ گواردیولا را از دور رقابت ها حذف کند. او با پورتو هم قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد اما با رئال مادرید از کسب چنین جامی ناکام ماند. مورینیو الان هدایت چلسی را برعهده دارد و تیم او در اوج دوران آمادگی است. او به کارهای دفاعی و ضد حمله اهمیت زیادی می دهد و برای او هیچ چیز مهمتر از نتیجه نیست. مورینیو در تیم های چون اینتر، پورتو، رئال مادرید و چلسی مربیگری کرده است و توانسته 20 جام به دست آورد.
3-گاس هیدینگ
مربی از مدرسه فوتبال هلند اما در رویه ای برعکس با فوتبال زیبای این کشور. هیدینگ در تیم های چون کره جنوبی و استرالیا مربیگری کرده است و توانسته با آیندهوون قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. او بر خلاف لوئیس فان خال به نتیجه بیشتر از بازی هجومی اهمیت می دهد و تا الان توانسته 14 جام به دست آورد. هیدینگ الان هدایت تیم ملی فوتبال هلند را برعهده دارد.
4-روبرتو دی ماتئو
مربی ایتالیایی با سبک مشهور دفاعی. این مربی جوان سابقه کمی در دنیای مربیگری دارد اما توانسته کاری را انجام دهد که بسیاری از مربیان بزرگ از انجام آن ناتوان بوده اند و آن قهرمانی با چلسی در لیگ قهرمانان اروپا. او توانست در سالی که چلسی در بحران به سر می برد و سرمربی خود ویاش بواش را از کار برکنار کرد این تیم را به بزرگ ترین افتخار تاریخ خود یعنی قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا برساند. تیم دی ماتئو توانست با بازی دفاعی بارسلونا را در نوکمپ شکست دهد. او با چلسی قهرمانی در جام حذفی را هم به دست آورده و الان هدایت شالکه را برعهده دارد.
5-دیگو سیمئونه
مربی از فوتبال آرژانتین که بسیار پرانگیزه و انرژیک است. او مثل دی ماتئو سابقه زیادی در دنیای مربیگری ندارد اما توانسته نتایج بسیار خوبی به دست آورد و 10 جام را به دست آورد. او کار خود را با استودیانس و ریورپلاته آرژانتین آغاز کرد و بعد از تجرب موفقی که با این دو تیم داشت به فوتبال اروپا آمد تا هدایت اتلتیکو مادرید را برعهده گیرد. سیمئونه در اتلتیکو مادرید طرحی نو درانداخت و توانست به سلطه رئال مادرید و بارسلونا پایان دهد و اتلتیکو مادرید را قهرمان فصل قبل رقابت های لیگ کند. اتلتیکو مادرید با هدایت این مربی آرژانتینی در کارهای دفاعی به غایت قوی است ونتیجه برای این مربی آرژانتینی مهتر از فوتبال زیبا است.
و اما تعداد جام های که مربیان دفاعی به دست آورده اند به عدد 62 رسید و از این می توان نتیجه گرفت که فوتبال هجومی بی نیاز از دفاع نیست و در نهایت این نتیجه است که در اذهان می ماند.
اسامی 59 بازیکن اولیه ی کسب توپ طلا 